Viëtnam deel I

Hoii allemaal,



Het heeft even geduurd maar hier is weer een verslag van onze rondreis door Zuidoost-Azië (Viëtnam). Hopelijk krijgen jullie weer een goed beeld van wat wij allemaal meemaken. 

20 oktober
Vandaag vertrokken we vanuit Pakse (Laos) naar Da Nang (Viëtnam) met de bus. Hierover had ik in mijn vorige verslag al getypt dat niemand echt enthousiast was over deze trip. Maar we nergens echt redenen hoorde of mensen die het zelf hadden ervaren. De tuktuk was er precies om.half 6 in de ochtend. We (Art, Puck & ik) werden gebracht naar een andere tuktuk en daarmee haalde we ook een aantal locals op en uiteraard wat spullen. We zagen het al helemaal voor ons dat wij weer tussen al die spullen werden gepropt, maar het viel mee. Eenmaal aangekomen bij de bus hadden we allemaal onze eigen (lig)stoel en het waren een soort van stapelbedden boven elkaar. Het zat prima, alleen een beetje versleten. We reden richting de grensovergang van Viëtnam, daarvoor moesten we eerst weer een heel lang stuk naar boven rijden in Laos. We werden tussendoor (schatting zo'n 18 keer) gecontroleerd door de politie. Ze checkte de bagageruimte van de bus en kwamen ook de bus in gelopen. Vooral achterin de bus (waar wij zaten) was het vaak te doen haha. Er zaten allemaal luiken en er lagen ook opeens verdachte planken onder de stoelen, waardoor er soms wat spanning en sensatie was. Wij wisten namelijk niet wat de bus (de locals) allemaal mee hadden genomen of erin hadden gestopt. Er werd vaak geld betaald en soms moeilijk gedaan, dus wat er precies allemaal aan de hand was weten we niet, maar het was weer een hele ervaring. Rond 5 uur kwamen we aan bij de grensovergang en moesten we de bus uit. We hadden al een visum en het verliep allemaal erg soepel. Na dr grensovergang konden we weer terug de bus in. We hadden een busticket geboekt naar Da Nang, want vanuit daar vlogen we de volgende ochtend naar Hanoi. Na de grensovergang reed de bus eerst door naar Hué. Alle locals gingen er hier uit op een paar na. De buschauffeur zei dat ook wij er uit moesten en de volgende dag een andere bus moesten pakken naar Da Nang. Buiten de bus kwamen ook opeens allemaal andere locals die zeiden dat we morgen verder moesten. Helaas sprak niemand engels en werd er alleen.maar in het Viëtnamees naar ons geschreeuwd. Ik legde uit dat we een vlucht hadden de volgende ochtend en dat het dus niet ging. Hij probeerde mij nog over te halen met wat geld, maar toen ik ook dat weigerde (was veel te weinig) deed hij opeens de deuren weer dicht en moesten we gaan zitten. Hij reed ongeveer driekwartier verder en stopte opeens in de middle of nowhere en zei tegen ons dat we in Da Nang waren. We wisten dat dit nooit kon kloppen en zeiden dat het niet waar was. Hij zei toen dat we op een andere bus moesten stappen, alleen er was geen andere bus. De chauffeur stapte uit en ging een andere bus van de straat aanhouden en gaf hem geld. Wij moesten uit zijn bus en hij zei dat die bus door zou rijden naar Da Nang. We hadden geen andere keus en stapte in de andere bus. Na ongeveer anderhalf uur stopte ook deze bus weer en zei hij dat we in Da Nang waren, maar opnieuw stonden we in the middle of nowhere en was het 11 uur in de avond. Er stonden twee scooters klaar met twee jongens die ons met al onze spullen en drie personen naar Da Nang moesten brengen, dat nog blijkbaar 20 km verderop lag. Vooral ik zag het niet echt zitten om bij een wildvreemde achterop te gaan met al mijn spullen en vooral omdat de dag al zo raar verliep was mijn vertrouwen weg. Ik wilde het bijna toch doen, omdat er geen andere optie was. Maar opeens was daar een geluksmoment en kwam er een taxi voorbij. Art rende er naartoe en gelukkig kon hij ons naar ons hostel brengen in Da Nang. We waren pas net in Viëtnam en hadden dus ook nog geen Viëtnamees geld (Dong). We hadden een perfect hostel: 'Hachi' de vrouw van het hostel schoot het bedrag van de taxirit voor en ging daarna met Art op de scooter langs een ATM. Gelukkig is uiteindelijk alles goed afgelopen, maar was niet meteen de beste indruk van Viëtnam.


21 oktober 
We (Art, Puck & ik) vlogen om 9 uur in de ochtend naar Hanoi (de hoofdstad van Viëtnam). We besloten om nog samen een broodje te eten en daarna weer op te splitsen en zelf verder te gaan. Art bleef namelijk ook langer in Hanoi om een telefoon te kopen. Puck en ik besloten om die avond meteen een nachtbus te pakken naar Sapa. We hebben rondgelopen in Hanoi, wat een crazy city is dat. Vooral het verkeer is het hier onwijs druk en rijd alles door elkaar. We hebben winkeltjes bekeken en langs het meer gelopen. Daarna heerlijk gegeten op de 1e etage van een restaurant, waardoor we het drukke verkeer extra goed konden bekijken. Om 8 uur pakte we de sleepingbus naar Sapa en kwamen hier om half 6 in de ochtend aan. 

22 oktober
Bij het uitstappen stonden er al tientallen vrouwtjes om ons heen die je hun village willen aanraden of trekkings aanbieden. We pakte een taxi naar ons hostel, maar er zat nog niemand bij de receptie. Na even wachten kwam er iemand en konden we inchecken bij het 'green valley hotel' waar ze extra dikke dekens hadden. Sapa ligt namelijk hoog in de bergen en is een stuk kouder in de avond, namelijk rond de 14 graden. De vesten konden hier dus weer aan. We hebben lekker nog wat geslapen en zijn daarna naar 'de Sapa market' gegaan waar ze spullen verkochten en streetfood hadden (zelfs fruit in de vorm van een budha). We hebben hier gegeten en hebben de rest van de dag rondgelopen, winkels bekeken en genoten van de mooie natuur. In de avond hebben we bij 'Little sapa' gegeten en het was overheerlijk: vis en kip van de warme plaat, echt een aanrader. Daarna hebben we nog een drankje gedaan bij 'de streetbar'. De volgende dag stond er een trekking op de planning dus besloten we om te gaan slapen. 

23 oktober
We werden om half 10 in de ochtend opgehaald en reden 6km buiten het centrum. Vanaf daar gingen we een trekking doen van ongeveer 11km langs village's. Dit zijn de dorpjes waar de stammen wonen in Sapa. Elke village heeft zijn eigen naam. We bezochten 4 village's en zagen daar ook hoe de stammen leven en hoe ze bijvoorbeeld kleding maakte van marijuana. Het was erg indrukwekkend om dit te zien, bovendien was de trekking super mooi. Het landschap in Sapa is eigenlijk onbeschrijfelijk. Er zijn grote rijstvelden en plantages op bergen wat een enorm mooi uitzicht geeft. We kregen een lunch en hebben ook nog een watervalletje bezocht. Waarbij we wel flink door 'de jungle' moesten hiken, dat was weer even afzien. Het was een dag met enorm veel mooie natuur, waarvan we erg genoten hebben. In de avond hebben we nog lekker wat gegeten en rondgelopen op de nightmarket. We waren helemaal gesloopt en hebben de sleepingbus rond 9 uur terug naar Hanoi gepakt.

24 oktober
Naar ons idee heeft de buschauffeur als een enorme gek gereden, aangezien we al om half 4 in de nacht aankwamen in Hanoi i.p.v. half 6. We hadden nog geen hostel geboekt, maar wisten gelukkig de weg in de stad nog een beetje. We hadden een hostel geprobeerd, alleen die zat al vol. We besloten om bij een hotel die open was te vragen of we op de wifi mochten, zodat we konden zien welke hostel een 24-uurs receptie hebben. Er was op dit tijdstip namelijk enorm veel gesloten. we zijn uiteindelijk beland in 'Hanoi original backpackers hostel'. We mochten voor de helft van de prijs nog een paar uurtjes meepakken van de avond en daar hebben we meteen gebruik van gemaakt en zijn gaan slapen.
We hebben rond 10 ontbeten samen met een meisje uit onze dorm. Daarna wilde we wat meer cultuur gaan opsnuiven over Viëtnam, aangezien zich hier een heftige oorlog heeft afgespeeld. Hierover heb ik ook veel informatie gekregen tijdens mijn geschiedenislessen, dus ik wist ik er al het een en ander vanaf. We bezochten samen met Karoline (Canada die we ook hadden ontmoet in onze dorm) het 'National museum',  het was erg indrukwekkend en er werd uitgebreid stil gestaan bij de vreselijke oorlog die zich in Viëtnam heeft afgespeeld. Daarna hebben we nog het 'Prison museum' bezocht wat mij meer nog meer aansprak. Hier ging het specifiek om de gevangenis en kon je goed zien hoe het er allemaal in die tijd aan toe is gegaan, erg indrukwekkend. We hebben in de avond nog samen met Karoline gegeten. Dit hebben we gedaan bij een restaurantje waarbij je op de straat zit aan hele kleine mini tafeltjes en stoeltjes met enorm veel mensen o.a. ook veel locsls. Het eten was overheerlijk en er was genoeg te zien om je heen. Ik en Puck hadden voor de volgende drie dagen een tour geboekt naar 'Halong bay' en werden al vroeg opgehaald, dus zijn we daarna heerlijk gaan slapen.

25 oktober
We werden om 8 uur opgehaald voor onze tour naar Halong bay (geboekt bij Central backpackers'). We moesten eerst drie uur in een busje rijden en leerde onze guide kennen 'Hué' kennen. Om de tijd te doden en elkaar te leren kennen deden we een nickname spel. Iedereen moest zichzelf voorstellen en daarna bedacht de rest van de groep een (belachelijke) nickname voor je met de eerste letter van je naam. Het hielp erg goed om de namen te onthouden. De groep bestond zelfs uit 4 andere NL (Nils, Chantal, Rob & Nick). Verder was er een duits meisje (Alice), Jose (Spanje) oftewel Horneyhomo zoals zijn nickname was haha, Scott (Engeland) etc. We waren met een groep van 21 backpackers. Daarna gingen we met een bootje richting de boot waar we op gingen slapen. Bij aankomst op de boot kregen we meteen een lekkere lunch en de kamerindeling. Daarna konden we even heerlijk genieten van het adembenemende uitzicht op het dek van de boot en zijn we daarna een grot gaan bekijken. Weer terug op de boot gingen we kayakken. Het enige waar we op moesten letten was dat we de peddels en kayakken niet moesten verliezen. We gingen een stukje kayakken en uiteraard vielen er een paar om en de kayak liep onder water, waardoor het lastig werd om de kayak weer terug te keren. Het was een grappig gezicht vanuit onze eigen kayak. Wel verloren de jongens daardoor hun peddel en moesten nog terug zien te komen. Daarna mochten we allemaal van het dek van de boot afspringen, dat was erg leuk om te doen en nog best hoog. We hebben daarna met z'n alle gegeten en in de avond begonnen de drankspellen. Matt (amerikaan van de boot) deed ook mee en kende leuke drankspellen (beercup, kingezen, etc.). Het was een super leuke avond.

26 oktober
We werden vroeg wakker gemaakt, namelijk om 8 uur moest je aan het ontbijt zitten. Ik en Puck hebben dit gered (met moeite), maar dat kon je lang niet van iedereen zeggen. We werden daarna met een andere boot richting het eiland gebracht. Deze boot stopte ook nog bij een rots waar iedereen vanaf kon springen. Het was een vrij lastige klim en extreem hoog, waarbij ik besloot om het maar niet te doen. Puck is het wel gelukt en sprong er vanaf! Daarna zijn we doorgevaren naar het eiland: 'freedom island'. Wauw wat een mooi onbewoond eiland. Er waren hangmatten, beide kanten zee met strand, volleybalveld en een huisje waar wij in sliepen. Het was een erg leuke ervaring om op een onbewoond eiland te zijn. We gingen meteen lekker lunchen en mochten daarna heel de dag lekker relaxen op het eiland en genieten van het ongelofelijke uitzicht. Er waren matten waar je lekker op kon drijven in de zee, dat was puur genieten :). In de avond hebben we met z'n alle gegeten en kwamen daarna de drankspellen weer aan de beurt. We hebben ook een spel gedaan met uitbeelden dat was hilarisch. Daarna hadden we een kampvuur gemaakt op het strand en gingen we o.a. limbo-dansen. We hennen nog in de zee gezwommen en er een super avond van gemaakt. 

27 oktober
Dit keer moesten we om half 8 al ontbijten en werden we daarna met een bootje terug naar de boot gebracht. We hebben hier nog een cursus loempia's maken gehad en hebben daarna nog gelunchd inclusief de zelfgemaakte loempia's. Daarna werden we weer overgebracht op een andere boot die ons naar de kust bracht. Hier moesten we weer in de bus die ons in drie uurtjes naar Hanoi bracht, waarbij dit keer iedereen sliep haha. Ik & Puck hadden nog geen hostel geboekt voor de avond, dus besloten we om naar dezelfde te gaan als de rest aangezien zij het daar allemaal erg leuk vonden. Dit was het 'Downtown backpackers hostel' een super gaaf hostel. We hebben in de avond nog gegeten samen met Alice, Rob, Nick en Jose en zijn daarna helemaal gebroken lekker gaan slapen. 

28 ooktober
We hebben lekker uitgeslapen en daarna onze bus geboekt. We pakte de nachtbus van half 6 naar Phong nha ke beng. We hadden in Hanoi alles al wel gezien wat we wilde zien en waren wel toe aan een rustig dagje. We hebben de hele dag lekker films gekeken in het hostel in de chillruimte op heerlijke banken. Dit heeft ons wel even goed gedaan. We zijn er alleen even op uit geweest om te lunchen. Hier hebben we onze eerste 'viëtnamese bahmi' gegeten, dat is een heerlijk broodje. We zouden om half 6 opgehaald worden door de bus, maar dit was ondertussen 7 uur geworden, maar daar zijn we ondertussen aan gewend geraakt. In de nachtbus heb ik weer heerlijk kunnen slapen.

29 oktober
Zoals altijd met nachtbussen kwamen we weer op een rare tijd aan in het plaatsje Phong nha ke beng, namelijk half 6 in de ochtend. We moesten hier anderhalf uur gaan wachten totdat de receptie open ging bij het hostel: 'Easy tiger'. We waren niet de enige, want zo'n 10 andere backpackers hadden hetzelfde probleem. Rond half 9 konden we eindelijk in onze kamer. We hadden ondertussen al met een groep van 12 personen afgesproken om naar de Phong nha cave te gaan en om 10 uur klaar te staan. Het plaatsje staat namelijk bekend om de mooie natuur en grotten die je pas sinds ongeveer 4 jaar mag bezoeken. We gingen naar de grot toe en besloten om een combinatie te maken en twee grotten te bezoeken. We gingen in een bootje en hadden weer een prachtig uitzicht. Bij de eerste grot moesten we eerst enorm veel trappen beklimmen totdat we er eenmaal waren. Het was wel de moeite, want het was een enorm mooie grot. Nadat we in de grot hadden rondgelopen moesten we weer alle trappen naar beneden. Daarna konden we weer opnieuw het bootje in en die vaarde ons door de Phong nha cave heen. Er was mooiee belichting en de grot was erg indrukwekkend. Op het einde van de grot konden we uitstappen en was er een soort van strandje waar je op kon lopen en de grot nog een stukje lopend kon bekijken. We zijn daarna terug gevaren en hebben met iedereen gelunchd. Het was enorm lekker weer, dus hebben we daarna nog lekker even bij het zwembad gelegen. Tijdens deze dag hebben we o.a. de twee broertjes: Tim & John (Amerika) leren kennen die we daarna nog op veel plaatsen zijn tegengekomen. In de avond hebben Puck en ik samen gegeten en zijn we op tijd gaan slapen, want waren helemaal gebroken van de drukke dag. We hebben in onze dorm ook Mayke (duits) & John (Australië) leren kennen en zijn we ook nog in veel plaatsen tegengekomen hierna.

30 oktober
Puck en ik hebben in de ochtend aan het zwembad gelegen en hebben daarna een scooter gehuurd om naar de Paradise cave te rijden. Het was een super mooie omgeving en hebben er echt van genoten. Alleen zijn we nooit bij de Paradise cave gekomen, want de scooter was onderweg kapot gegaan. We moesten onveveer 30 km heen rijden en waren al een stuk over de helft. We moesten een bergje omhoog rijden en telkens sloeg de scooter daar af en kregen we hem niet meer gestart. We vonden dat de scooter al een vreemd geluid maakte op het begin. We konden doordat we een berg opreden wel steeds zonder de scooter te starten terug naar beneden rijden waar bij een centraal kruispunt een Viëtnamees mannetje stond. We vroegen of hij kon bellen naar het bedrijf van de scooter, maar die namen helaas niet op. De man  kreeg na vaak proberen de scooter weer aan en we besloten het nog eens te proberen, maar dit hebben we drie keer opnieuw gedaan en de scooter sloeg steeds weer af. Bij de laatste keer kwamen we wel een stuk verder omhoog en was het te gevaarlijk om zonder te starten weer helemaal terug te gaan naar het mannetje beneden. We besloten om de weg te blokkeren toen er backpackers langs gereden kwamen en dat werkte. Drie meiden (2 franse, 1 engels) stopte met twee scooters. Vervolgens stopte er nog een hele groep waarvan een jongen de scooter met moeite opnieuw kon starten met de quick start. We besloten om de Paradise cave te laten voor wat het was en terug te rijden met de drie meiden. Ik kon achterop bij een frans meisje, zodat Puck onze scooter kon proberen om naar het hostel terug te rijden. Ze moest wel continue haar gas inhouden, omdat hij niet mocht afslaan en dus bij afdalingen moest Puck gassen en remmen tegelijk. Het is uiteindelijk gelukt on terug te rijden en hebben de scooter snel afgegeven en zijn weggegaan voordat ze de scooter konden testen haha. We zijn met z'n drieën op de scooter gegaan om wat te met z'n 5e te eten en hebben onze 'heldinnen' van de dag nog even goed kunnen bedanken voor de terugrit. In de avond hebben we een drankje gedaan bij ons hostel en er was live muziek. We zaten bij de broers Tim & John en John had al wat drankjes op. Veel backpackers deden namelijk ook liedjes zingen tussendoor, maar konden allemaal eigenlijk vrij goed zingen. Uiteindeljk besloot John ook om een liedje te doen en dat was hilarisch en nogal vals. Maar daardoor had juist ook weer iedereen respect voor hem. Het was weer een gezellige avond.

31 oktober
We pakte om half 5 in de vroege ochtend de bus naar Hué, alleen hij was er pas om half 6. We kwamem rond 10 uur in de ochtend aan in Hué en zouden hier Ward en Thomas (NLl ontmoeten die we in Thailand in Chiang mai hebben leren kennen. We hadden om 1 uur afgesproken om te gaan lunchen bij Mandarain café (super leuk restaurant van een fotograaf waarbij je gratis ansichtkaarten kreeg). Ook waren er nog twee vrienden van Ward en Thomas bij die nu met hun mee reisde. We hebben nog door het centeum gelopen en een ijscoffee gedronken. Daarna verteokken Ward en Thomas alweer met de bus naar hun volgende bestemming. Ik en Puck hebben nog wat winkeltjes bekeken en daarna is Puck haar vriend (Erwin) gaan ophalen van het vliegveld. Hij reist namelijk voor twee weken met ons mee in Viëtnam. Ondertussen leerde ik Gijs (NL) kennen in mijn dorm en nog wat andere gasten. Ze vertelde dat we in het hostel gratis eten en drinken kregen omdat het haloween was. Ik en Gijs geloofde het niet meteen, maar het bleek echt zo te zijn. In de avond hebben we (Erwin, Puck, Gijs & ik) potjes biljart gespeeld (ik wordt steeds beter). Daarna kon je jezelf laten schminken in het hostel met het thema 'Haloween'. Ik had een litteken met wat bloed in mijn nek gekregen. Daarn zijn we met met een hele groep op stap gegaan en hebben er een super gezellige haloween van gemaakt (het beste haloween feest die ik ooit heb gehad). In Hué hadden alle café's er ook echt moeite in gestoken en hadden alles super mooi versierd. 


1 november

We hebben lekker uitgeslapen en zijn later in de middag naar 'de verboden stad' gegaan. Het regende in de ochtend nogal flink en in de middag gelukkig een stuk minder. De verboden stad was vroeger het privé terrein van de keizerlijke familie en was niet toegankelijk voor de gewone bevolking. Wij (Puck, ik, Erwin & Gijs) hebben het bezocht en zijn er met scooters heen gereden. Dat was soms een erg avontuur, omdat de straten waren volgelopen met water. Het was erg leuk en vooral mooi om te zien. Daarna zijn we wat gaan eten en natuurljjk nog een potje biljart gespeeld. Later op de avond hebben we nog een midnightsnack op en zijn we gaan slapen.


2 november

In de ochtend zijn we (Puck, Erwin, Gijs & ik) met scooters gaan rijden naar een tempel (Tham quan lang khai dinn). We waren alleen verkeerd gereden waardoor we ook nog de Pagode tegenkwamen en even hebben bekeken. Uiteindelijk hebben we hem gevonden en was het super gaaf om te zien. Er stond o.a. een leger aan beide kanten opgesteld met ook een olifant en paard. Daarna hebben we nog gelunchd en afscheid genomen van Gijs. Wij (Puck, Erwin & ik) gingen namelijk met de scooters rijden naar onze volgende plaats in Viëtnam: 'Hoi an'. We vertrokken achteraf veel te laat vanuit Hué, namelijk 3 uur in de middag. We wisten dat we een stukje door het donker zouden moeten gaan rijden, maar het bleek uiteindelijk erger. We begonnen met rijdens langs heel veel thombe's (begraafplaatsen) en door dorpjes waar alle kindjes vol enthousiasme naar ons zwaaide en ons zelfs filmde. Helaas is Erwin gevallen met de scooter toen iemand hem met een scooter wilde inhalen en voor hem weer op de rem moest. De shock zat er even in, maar gelukkig had Erwin zelf niet veel op wat schrammen op zijn handen na. We reden verder en op een gegeven moment kregen we door dat we nog lang niet over de helft waren en meer in het donker moesten gaan rijden dan we vooraf dachten.. ook de Hai Van Pass, dan rijd je de berg op en af met een geweldig mooi uitzicht, hebben wij helaas in het donker moeten doen. We hadden hierdoor als een van de weinige wel een mooie skyline haha. Gelukkig kon ik met mijn telefoon zonder internet navigeren en wisten we steeds een beetje waar we waren en hoe ver het nog was. We besloten om na de Hai Van Pass op de grote weg te gaan rijden en niet meer langs de kust, want het mooie uitzicht konden we toch niet meer zien. Na ongeveer 7 uur rijden met een pauze van maar liefst een kwartiertje waren we eindelijk om half 11 in de avond aangekomen in Hoi an. De scooters moesten er eigenlijk vóór 9 uur zijn. Gelukkig deden ze hier niet moeilijk over en kregen we onze bagage terug. Ook heeft niemand opgemerkt dat Erwin zijn scooter een paar krassen méér had. We hebben rond half 12 ons avondeten gegeten en zijn als een blok in slaap gevallen. 


Het is een beetje een lang verslag geworden en heb daarom het reisverslag over Viëtnam in twee delen gesplitst. Binnenkort zal ik het tweede deel plaatsen. 


Xx Jody